Potrzeba reformy zaistniała z wielu powodów. Od wielu lat, zarówno w Europie jak i w naszym kraju, obserwowano wyraźne załamywanie się systemu szkolnictwa. Nie nadążało ono za najistotniejszymi osiągnięciami szybko rozwijających się różnych dziedzin nauki. Próby uzupełniania programów szkolnych o nowe zdobycze wiedzy prowadziły jedynie do przeciążania uczniów nauką. Dlatego zasadnym stało się odejście od encyklopedyzmu na rzecz zwracania większej uwagi na kształtowanie umiejętności niezbędnych w życiu. Konieczność zmian widzieli także nauczyciele praktycy. Dlatego zapewne spośród wszystkich zainteresowanych reformą stron (ministerstwo, władze oświatowe, rodzice, uczniowie) to oni właśnie najszybciej dostosowali się do wprowadzonych zmian.
Nauczyciele sarnowskiej szkoły już wcześniej, wyprzedzając niejako założenia reformy, dostrzegali potrzebę realizacji koncepcji szkoły otwartej dla środowiska. W wyniku tego do oferty edukacyjnej wprowadzali szereg nowatorskich rozwiązań, innowacji i cennych inicjatyw, m.in. innowacja pedagogiczna Edukacja regionalna, powstanie dziecięcego zespołu folklorystycznego (1997r.), innowacyjny program nauczania wiedzy o społeczeństwie pod nazwą Kształcenie Obywatelskie w Szkole Samorządowej, wdrożenie wielu programów autorskich – poszerzających ofertę zajęć pozalekcyjnych, a jednocześnie pozwalających na rozwijające i sensowne zagospodarowanie uczniom czasu wolnego od nauki.
Poza działaniami innowacyjnymi wiele się zmieniło także w zakresie form i metod pracy z młodzieżą. Nauczyciele zaczęli stosować na zajęciach nowoczesne metody interaktywne, wymagające przełamania nawyków myślenia, m.in. socjogramy, burze mózgów, wywiady, gry i zabawy symulacyjne, analiza dokumentów, drzewa decyzyjne, pisanie skarg i petycji, metoda projektu i wiele innych. Często odchodzili również od systemu klasowo – lekcyjnego na rzecz zajęć w terenie, organizując zajęcia edukacyjne w instytucjach kulturotwórczych, zacieśniając współpracę z rodzicami uczniów i instytucjami wspomagającymi działalność szkoły. Uczniowie mogli również najwcześniej spośród innych szkół w gminie uczyć się informatyki. W 1996 r. dzięki staraniom dyrektora placówka otrzymała w darowiźnie pracownię komputerową, co znacznie zwiększyło poziom usług świadczonych przez szkołę. Z kolei poprzez takie inicjatywy jak festyn rodzinny, aukcje prac dzieci, akademie środowiskowe, przeglądy twórczości dziecięcej, konkursy, zabawy, przedstawienia itd. nauczyciele pozyskiwali szkole wciąż nowych przyjaciół.
Dzięki reformie, dającej nauczycielom więcej swobody w organizowaniu swej pracy, wachlarz ciekawych pomysłów i nowatorskich rozwiązań wciąż się poszerzał. Do szkoły coraz mocniej zaczęły wkraczać kreatywność i przedsiębiorczość. Kadra nauczycielska przez cały czas doskonali swe umiejętności, nie tylko w ramach WDN, ale przede wszystkim poprzez studia podyplomowe, kursy kwalifikacyjne i doskonalące, warsztaty metodyczne, szkolenia oraz analizę prawa oświatowego i samodoskonalenie. Zaistniała też konieczność dostosowania (lub opracowania od podstaw) wielu aktów prawnych, regulaminów, procedur postępowania w różnych sytuacjach. W tym celu dyrektor powołał tzw. zespół wspierający, którego zadaniem było nowelizowanie istniejących i tworzenie nowych przepisów zgodnie z literą prawa. Zorganizował także cotygodniowe spotkania rady pedagogicznej w celu usprawnienia przepływu informacji oraz umożliwienia pracy zespołom nauczycielskim (zespół wychowawczy, zespoły przedmiotowe). Głównym celem takiego zorganizowania i koordynowania obiegu informacji decyzyjnej i zwrotnej było porozumienie się w działaniu na rzecz realizacji statutowych i programowych zadań szkoły. W trakcie uczestnictwa w spotkaniach omawiano sprawy związane z wprowadzaną reformą, dyskutowano nad poszerzeniem oferty edukacyjnej placówki, wymieniano się pomysłami, opracowywano materiały do dalszej pracy. Efektem tych poczynań były m.in. nowelizacja Statutu, opracowanie WSO, Programu Wychowawczego, Szkolnego Programu Profilaktyki, Programu Rozwoju Szkoły, Planu Pracy Szkoły, Planu Realizacji Ścieżek Edukacyjnych i wielu in. Z kolei każdy nauczyciel musiał opracować swój Przedmiotowy System Oceniania, Plan Pracy Wychowawczej z włączeniem do niego problematyki zawartej w Szkolnym Programie Profilaktyki, ująć treść ścieżek edukacyjnych w swym programie nauczania, zapoznać się ze Standardami wymagań edukacyjnych i uwzględnić je w procesie dydaktycznym, na bieżąco zapoznawać się z przepisami prawa oświatowego, wprowadzić do swej pracy problematykę pedagogizacji rodziców, znać i stosować się do obowiązujących w szkole regulaminów i procedur postępowania. Zatem dotychczasowa szkoła – po takiej transformacji – musiała odejść w zapomnienie. Szkoła w Sarnowie ma swoją misję i wszyscy jej pracownicy spełniają ją z pełnym przekonaniem i poświęceniem.
W 2000 roku spełniło się marzenie szkoły – posiadanie pełnowymiarowej sali gimnastycznej, a to dzięki przychylności władz samorządowych i oświatowych. Od dnia otwarcia (19. 10. 2000 r.) sala służy uczniom nie tylko w trakcie zajęć, ale również po lekcjach, wzbogacając tym samym ofertę racjonalnego spędzania czasu wolnego także przez okoliczną młodzież.
W 2002 roku dotychczasowy dyrektor szkoły w Sarnowie – mgr inż. G. Polasiak złożyła rezygnację z zajmowanego stanowiska. W drodze konkursu, po spełnieniu przez kandydata wymagań, wyłoniono nowego dyrektora – mgr Ewę Solipiwko. Funkcję tę powierzył jej Zarząd Gminy Psary w roku szkolnym 2002/2003, a pełniła ją do końca roku szkolnego 2008/2009.
Od wrzesnia 2009r. dyrektorem jest mgr Małgorzata Barańska.
Zgodnie z § 2 Statutu Szkoły Podstawowej im. A. Szklarskiego w Sarnowie organem prowadzącym szkołę jest Gmina Psary, a nadzór pedagogiczny sprawuje Śląski Kurator Oświaty w Katowicach. W związku z przejęciem szkół podstawowych przez gminy, stały się one gminnymi jednostkami organizacyjnymi. Do zadań organu prowadzącego szkoły należy m.in. wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie. Kompleksowa modernizacja budynku szkoły w Sarnowie miała miejsce w 2004 r. Wtedy również uczniowie otrzymali nowocześnie wyposażoną pracownię informatyczną.
W ostatnich latach zakupiono nowe meble do klas, doposażono sale lekcyjne w sprzęt multimedialny: projektory, laptopy, tablice multimedialne.
Wchodząc w odnowione mury szkolne, nauczyciele i wychowawcy nadal dbali o to, aby placówka nie tylko dostarczała uczniom wiedzy niezbędnej do dalszego kształcenia się. Troszczyli się również o rozwój twórczych uzdolnień dzieci, wypracowując takie formy pracy, dzięki którym różnorodne talenty mogły zostać zauważone, „doszlifowane” i zaprezentowane nie tylko szkolnej, ale i szerszej społeczności.
Każdego roku w szkole organizowane są różnorodne uroczystości wynikające z wypracowanego i kultywowanego od lat ceremoniału szkolnego. Wszystkie one przygotowywane są z ogromnym zaangażowaniem, dostarczając ich odbiorcom wielu wrażeń. Młodzież SP w Sarnowie bierze też aktywny udział we wszelkich imprezach, konkursach, przeglądach, zawodach, akcjach, organizowanych na terenie tutejszej gminy, na szczeblu powiatu, regionu, województwa czy kraju, zdobywając wiele nagród i wyróżnień. Szkoła organizuje też dla uczniów innych szkół wiele własnych konkursów, które na stałe wpisały się w kalendarz imprez organizowanych w ciągu roku na terenie gminy Psary. Wszystkie ważne momenty z życia szkoły i sukcesy uczniów odnotowywane są w Kronice szkoły.
W ciągu minionych pięćdziesięciu lat nasi uczniowie uczyli się także poza systemem klasowo – lekcyjnym, zdobywając wiedzę i umiejętności poprzez takie formy zajęć, jak: wyjazdy do instytucji kulturotwórczych (spektakle teatralne, projekcje filmowe, lekcje umuzykalniające i muzealne, spotkania z ciekawymi ludźmi), jedno- lub wielodniowe wycieczki klasowe i szkolne czy pobyty na tzw. zielonych szkołach.
Szkoła Podstawowa w Sarnowie zawsze chętnie współpracowała z wieloma osobami, organizacjami i instytucjami. Posiada wielu sprawdzonych i oddanych przyjaciół, którzy wielokrotnie pomagali i wspierali ją w niełatwej na co dzień działalności dydaktyczno – wychowawczo – opiekuńczej. Za wszystkie wspólne lata – dziękujemy Wam!
